- پویه دونده (اَ شَدد)
پویه دوان: فرّار، سخت گریزنده و پویه دونده. (منتهی الارب)
معنی پویه دونده - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(وِ)
لغت نامه دهخدا
ضباح. ضبح. رقص. رقص. رقصان. فرار. فرّ. شطف و شطوف. مفر. وقصه. عسل و عسلان. (منتهی الارب). رمل. (صراح). خبب: ارتجح البعیر، جنبید شتر در پویه دویدن. (منتهی الارب). ارقال، پویه دویدن شتر. رجوع به پویه شود